Historia

 

 

Liceum w Ciechocinku powstało z potrzeby uczniów i woli ich rodziców. To, co nie udało się przed II wojną światową, zostało zrealizowane w 1946 r. Starania Komitetu Organizacyjnego, na czele którego stał ciechocinianin Henryk Ciechorski, zakończyły się sukcesem. Wiosną 1945 r. Kuratorium w Toruniu zaakceptowało pomysł, aby w Ciechocinku powstała szkoła średnia. Burmistrz miasta Mieczysław Woźniak przekazał w dzierżawę  budynki byłego hotelu Müllera Kuratorium Okręgu Szkolnego Pomorskiego z siedzibą w Toruniu z przeznaczeniem na szkołę, która miała być koedukacyjna.

1 września 1946 r. na mocy zarządzenia ministra oświaty zostało utworzone Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Ciechocinku. 3 września nastąpiło uroczyste otwarcie nowej szkoły średniej, które odbyło się w dawnej sali balowej  zwanej Malinową. Na wniosek Henryka Ciechorskiego szkoła otrzymała wtedy imię Stanisława Staszica, bowiem w 1946 r. przypadała 120. rocznica śmierci tego wielkiego Polaka, który zawsze stanowił wzór osobowy.

Budynek hotelu trzeba było wyremontować i przystosować do nowych potrzeb. Małe pokoje przekształcono w sale lekcyjne. W nowej części hotelu zaplanowano szkołę, a w starej internat. W pierwszych latach szkoła pracowała w trudnych warunkach lokalowych. W pomieszczeniach były piece, brakowało mebli i pomocy dydaktycznych. Trzeba było tworzyć bibliotekę.

Pierwotnie szkoła miała mieścić się w willi „Ormuz” przy obecnej ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Planowano też wybudować obiekt dla liceum. Jednak nadal mieści się ono przy ul. Kopernika 1 i jest permanentnie remontowane.

Pierwszym dyrektorem gimnazjum i liceum był Władysław Radliński. Początkowo istniały trzy klasy  roczne: wstępna, druga gimnazjalna i pierwsza licealna oraz cztery klasy semestralne na poziomie gimnazjum. Młodzież musiała odrobić stracone z powodu okupacji lata. Na przełomie 1946 i 1947 r. odbyła się tzw. mała matura, która kończyła czwartą klasę gimnazjum i uprawniała do nauki w dwuletnim liceum. W następnych latach odbyły się jeszcze cztery  „małe matury”, w półrocznych odstępach. W 1948 r. odbyła się pierwsza tzw. duża matura.  

W 1948 r. na mocy instrukcji Ministerstwa Oświaty została ustalona struktura szkoły. Istniały klasy od 8. do 11. szkoły średniej - wówczas nauka w szkole podstawowej trwała 7 lat. Każdy absolwent mógł ubiegać się o przyjęcie do czteroletniego liceum ogólnokształcącego. Jego ukończenie i pozytywne zdanie egzaminów końcowych oraz uzyskanie matury dawało status wykształcenia średniego, co umożliwiało absolwentom ubieganie się o przyjęcie na wyższe uczelnie. Jednocześnie jednak szkoła straciła charakter neutralności światopoglądowej. Nie oznaczało to jednakże zdławienia niezależności myślenia. Organizowane przez władze partyjne masówki, mające na celu poparcie PZPR, akademie czczące Lenina i rewolucję październikową, wprowadzenie na wzór sowieckich „subbotników” – tzw. czynów społecznych oraz tworzenie organizacji typu Związek Młodzieży Polskiej czy od 1957 r. Związek Młodzieży Socjalistycznej – to tylko niektóre z form oddziaływania socjotechnicznego na uczniów. Wzorem przyjętym w całym kraju  wykorzystywano młodzież do różnych akcyjnych inicjatyw w organizacjach typu Służba Polsce. Jednocześnie wzmożono nad szkołą kontrolę różnych organów politycznych reprezentowanych przez zarówno lokalne, jak i wojewódzkie władze polityczne. Zwyczajem była obecność przedstawiciela rządzącej partii na uroczystościach szkolnych. Młodzież angażowano nie tylko do obchodów świąt państwowych, lecz także do różnych przedsięwzięć propagandowych, a mimo to nie zatraciła ona do końca swego niezależnego charakteru. Szkoła tętniła życiem i rozbudzała wśród młodych ludzi ciekawość świata, o czym świadczą imprezy turystyczne i krajoznawcze, zaspakajała potrzeby poznawcze oraz artystyczne poprzez tworzenie kółek zainteresowań. 

Najdłużej, bo przez 16 lat, stanowisko dyrektora piastował - po Józefie Tobiaszu, Franciszku Skwarle, Bronisławie Markiewiczu, Rudolfie Narlochu i Kazimierzu Czarnomskim - Józef Lebiedziewicz.  Jak zanotował: „Dzięki dużemu zaangażowaniu całej prawie Rady Pedagogicznej liceum osiągało dobre wyniki w pracy dydaktycznej i wychowawczej, cieszyło się dużym autorytetem w środowisku. Absolwenci liceum w dużym odsetku (70-80%) ubiegali się o studia wyższe i 80-90% z ubiegających się dostawało się na obrane kierunki studiów. Władze oświatowe także wysoko oceniały pracę dydaktyczno- wychowawczą i opiekuńczą szkoły.” 

Znacznej poprawie uległy warunki materialne szkoły, w tym warunki lokalowe. Zorganizowano kilka pracowni i klasopracowni. W 1961 r. zabrzmiał pierwszy dzwonek elektryczny, a  w 1966 r. zainstalowano centralne ogrzewanie, przeprowadzono kapitalny remont szkoły i sali gimnastycznej oraz urządzono boisko szkolne. 

W latach 60. wprowadzono 8-klasową szkołę podstawową, a nauka na poziomie średnim mogła odbywać się w 4-letnich liceach ogólnokształcących. Pierwsi absolwenci klasy ósmej, którzy ukończyli szkołę podstawową w 1967 r., kontynuowali naukę w liceum. Maturę zdawali w 1971 r., dlatego wśród absolwentów nie ma nikogo z rocznika 1970. Zaczęto tworzyć klasy profilowane, dostosowane do zainteresowań i predyspozycji uczniów.  

Dyrektor J. Lebiedziewicz podczas swojej kadencji przyjął do pracy wielu nowych nauczycieli. Stanowili bardzo dobrze wykształconą kadrę. Większość z nich na zawsze wpisała się do dziejów szkoły. 

W latach 70. szkoła utrzymywała kontakt z załogą m/s Ciechocinek. Marynarze kilkakrotnie gościli w naszym mieście, a wyróżniający się uczniowie byli nagradzani rejsem po morzu.

W 1975 r. dyrektorem została Wiesława Wolfowa, znany społecznik i człowiek wielkiego serca. Była wielokrotnie wyróżniana, otrzymała na przykład Order Uśmiechu.  Honorowa obywatelka Ciechocinka. Lubiana i pamiętana przez młodzież. Inicjatorka zjazdów absolwentów. 

W 1979 r. dyrektorem został Ludwik Szczepański. Czasy jego kadencji nie były łatwe, przypadały bowiem częściowo na lata stanu wojennego w Polsce. Mimo wielu trudności udało się w latach 80. przeprowadzić kolejne remonty. 

9 czerwca 1984 r. w 38. rocznicę utworzenia Liceum Ogólnokształcącego w Ciechocinku zakłady pracy, rodzice i uczniowie ufundowali szkole sztandar, który towarzyszy wszystkim uroczystościom szkolnym i środowiskowym.

W 1986 r. stanowisko dyrektora po Ludwiku Szczepańskim, który odszedł na emeryturę, zajął Henryk Mickiewicz. Kontynuował on pracę swoich poprzedników, remontując szkołę, internat, salę gimnastyczną, kuchnię z zapleczem. Wybudowano stołówkę. Biblioteka została przeniesiona na parter szkoły, a na jej miejscu powstały mieszkania służbowe. Szkoła zaczęła być ogrzewana gazem. 

W 1989 r. w Polsce nastąpił kolejny zwrot polityczny o charakterze ustrojowym. Upadł system komunistyczny. Zrezygnowano z politycznej funkcji szkoły, co dotyczyło przykładowo rewizji treści nauczania języka polskiego i historii, rezygnacji z przedmiotów o charakterze politycznym, organizacji imprez i akcji politycznych, a także nacisków na kadrę i młodzież do wstępowania do Polskiej Partii Zjednoczonej Robotników. Język rosyjski przestał być obowiązkowy, a religia stała się jednym z przedmiotów. Szkoła szła z duchem czasu. W 1992 r. powstała pierwsza pracownia informatyczna. Początkowo była wyposażona w 9 komputerów. Dziś mamy nowoczesną pracownię i skomputeryzowaną bibliotekę, pokój nauczycielski, sekretariat, księgowość i wszystkie klasy, a uczniowie i nauczyciele - stały dostęp do Internetu.

W 1994 r. powstały klasy integracyjne. Zniesiono bariery architektoniczne,  aby w liceum mogła się uczyć niepełnosprawna młodzież. 

W 1996 r. liceum po raz pierwszy nawiązało stałą współpracę z partnerską szkołą za granicą. Jest to Gimnazjum Aspel w Rees, w północnej Nadrenii - Westfalii w Niemczech. Przez kilkanaście lat w programie wymiany wzięło udział prawie 200 uczniów. Kontakty z młodzieżą niemiecką zapoczątkowała mgr Barbara Burz - nauczycielka języka niemieckiego. W 2001 r. szkoła nawiązała też współpracę ze Szkołą Średnią im. Jana Śniadeckiego w Solecznikach na Litwie.

1 XI 1999 r. dyrektorem został Zbigniew Różański, absolwent ciechocińskiego LO i jego nauczyciel. Głównym celem jego działań było unowocześnienie szkoły, zapewnienie uczniom i nauczycielom bezpieczeństwa i komfortu pracy. Należy pamiętać, że zabytkowy budynek LO wymaga ciągłych napraw i remontów.

Czynniki ekonomiczne spowodowały, że trzeba było podjąć decyzję dotyczącą funkcjonowania internatu i stołówki szkolnej.  Coraz mniej uczniów korzystało z ich usług. Internat został przekształcony w gospodarstwo pomocnicze. Z kolei stołówka została wydzierżawiona osobie prywatnej. 

W 2000 r. powstał w liceum Uczniowski Klub Sportowy „Kurort”. Przez lata jego działalności przewinęło się ponad 300 osób. Młodzi sportowcy osiągnęli wiele sukcesów w zawodach sportowych na różnych szczeblach.

W roku szkolnym 2002/3 w związku z wprowadzoną reformą szkolnictwa czteroletnie Liceum Ogólnokształcące w Ciechocinku  zostało przekształcone w trzyletnie. Pierwszy rocznik, który zdawał nową maturę, opuścił mury szkolne w 2005 r. Wyniki egzaminu potwierdziły wysoką jakość pracy ciechocińskiego liceum, które znalazło się w pierwszej trójce najlepszych liceów byłego województwa włocławskiego i w ścisłej czołówce województwa kujawsko - pomorskiego. Następne lata przyniosły potwierdzenie, że szkoła znakomicie przygotowuje uczniów do egzaminów.

Po pożarze we wrześniu 2008 roku przestał istnieć budynek internatu i sali gimnastycznej. Zaistniała konieczność wybudowania nowego obiektu sportowego, który został oddany do użytku w 2012 roku. Obok urządzono boisko sportowe. 

W 2019 roku po kolejnej reformie LO znowu było czteroletnie, a cztery lata później uczniowie przystąpili do matury w nowej formie. 

Dowodem na to, że licealiści „Staszica” stanowią wspólną rodzinę, są zjazdy absolwentów. Pierwszy odbył się w 1978 r. Byli uczniowie spotkali się jeszcze w latach: 1984, 1986, 1996 i 2016. Warto dodać, że szkolne mury opuściło już kilka pokoleń. Są rodziny, w których dziadek, babcia, syn i córka oraz wnuki mogą spotkać się na zjeździe absolwentów.

Dokumenty szkolne nie zawierają dalszych losów absolwentów, ale wielu z nich pełni ważne stanowiska, wielu ma duży dorobek naukowy i artystyczny, wielu z nich to lekarze, farmaceuci, nauczyciele, inżynierowie, architekci, prawnicy, marynarze, dziennikarze, księgowi, aktorzy, księża, urzędnicy czy informatycy... - absolwentów ciechocińskiego LO można spotkać w wielu miejscach. Wśród nich są naukowcy: prof. Andrzej Jamiołkowski (były rektor UMK), prof. Irena Ponikowska (Honorowa Obywatelka Ciechocinka), prof. Piotr Stawecki, prof. Jerzy Gawinecki, prof. Krzysztof Ćwikliński, prof. Maciej Wróblewski, prof. Joanna Kaczorowska. Dziennikarze: Krzysztof Michalski, Grażyna Rakowicz, Karolina Kozińska. Muzycy: Paweł Kuczyński - gitarzysta Republiki, Sławek Małecki i Marek Modrzejewski (Zdrowa Woda), Daniel Biesiada (Ex Usu), Jędrzej Prysak (Apatia). Łukasz Jakubczak (bas) jest solistą Opery Nova w Bydgoszczy. Poeci i pisarze: Zygmunt Dmochowski, Janusz Żernicki (patron Miejskiej Biblioteki Publicznej w Ciechocinku), Zdzisława Kaczmarek, Czesław Żywiczka, Dawid Binemann-Zdanowicz, Małgorzata Iwanowska-Ludwińska, Zbigniew Osmulski, Krzysztof Ćwikliński, Anita Piwowarczyk, Małgorzata Padyjasek, Katarzyna Wojtak, Marta Gabrysiak, Daria Lisiecka - organizatorka Ogólnopolskich Spotkań Poetów „Biała Lokomotywa”, imprezy, której patronuje Edward Stachura, uczeń ciechocińskiego LO w latach 1952-55.  Regionalistka Aldona Nocna, autorka przewodników po Ciechocinku. Aktorzy: Andrzej Szopa, Joanna Kupińska, Kaja Kozłowska-Żygadło. Malarze i performerzy: Aleksandra Ciążyńska, Marcelo Zammenhoff (Piotr Wygachiewicz). Domicela Kopaczewska była posłanką na Sejm RP.

W ciechocińskim LO odbył się pierwszy koncert charytatywny pod szyldem Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. 19 lutego 1992 r. w Sali Malinowej LO w Ciechocinku zagrał zespół Zdrowa Woda, któremu towarzyszyli Łowcy. Imprezę poprowadził Jurek Owsiak, który postanowił rozszerzyć akcję na całe środowisko rockowe z pomocą TVP 2. I finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy odbył się 3 stycznia 1993 i przerósł wszelkie oczekiwania. WOŚP gra co roku, a jego wolontariuszami są uczniowie ciechocińskiego liceum.

Przez kilka lat wychodziła gazeta szkolna „Carpe diem” pod opieką prof. Aldony Nocnej. Od wielu lat wiadomości o życiu szkolnym zamieszczane są na stronie internetowej i na Facebooku.

W 2022 roku dyrektorem został Jakub Krzewiński, absolwent ciechocińskiego LO. Szkoła jest wyposażona w nowoczesny sprzęt, remontowana, uczniowie zyskali przyjazną przestrzeń ze strefami relaksu, szafkami i miejscem do gry w bule. 

W roku szkolnym 2024/25 szkoła liczy 9 klas. Pracuje w niej 27 nauczycieli i pedagogów. Dziewięcioro z nich to absolwenci ciechocińskiego LO: Dawid Domanowski, Angelika Gabrysiak, Małgorzata Hejdysz, Jakub Krzewiński, Teresa Neumann, Aldona Nocna,  Agnieszka Paczek, Tomasz Sikorski, Anna Żak-Marszewska.

Ciechocińskie LO pojawiło się na kartach wielu utworów literackich i na ekranie. To miejsce akcji filmu „Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy” w reż. Janusza Majewskiego  Szkoła wspomniana jest też w filmie Teresy Kudyby „Edward Stachura z tego świata”. Zaś w repertuarze zespołu Zdrowa Woda jest  „Ciechociński blues” ze słowami:

„Nic tak jednak nie zachwyca

Jak liceum od Staszica.

To jest znana szkoła wszędzie, 

Zawsze było tak i będzie.”

 

Opracowała Aldona Nocna